Heranyegane

Beni düşüncelerimden uzaklaştıracak, rahatlacak, umut verecek bir şey var. Kitaplarım. Kitaplarımın içerisindeki kahramanlar, onların hayatları,duyguları.. Gerçekten kaçmak istediğim zaman veya yorulduysam dinlemek istediğim zaman kitap okuyorum. Kitaplar -çok klişe evet ama- farklı dünyaların kapılarını açıyor ya işte buna bayılıyorum. Bu sıralar ne okuyorum? TANRI'NIN FORMÜLÜ *Sizler için görselleri bizzat çektim. Kitap ile ilgili söyleyebileceğim en önemli nokta; bilimsel teorileri güzel örnekler ile açıklıyor olması. Fizik bilgim çok yeterli olmasa bile hepsini anlayabiliyorum. Böylelikle yeni şeyler öğreniyorum. Aynı zamanda kitabın içerisindeki aksiyon beni alıp götürüyor. Dan Brown ile benzerlikleri ilk bakışta oldukça fazla olsa da işledikleri konularının farklılıkları, açıklama biçimleri ile birbirlerinden ayrılmaya başlıyorlar zamanla. Peki yakın zamanlarda okuyup hala etkisinde olduğum kitap ? TEPEDEKİ EV Bu kitabımızın filmi dah...

Uzun zamandır yayınlayabilmek için bir konu bulamamaktan yakınıyordum. Aklıma bir şey geliyor boş sayfanın karşısına geçiyordum sonra bir şey oluyordu, vazgeçiyordum. Araştırma yapmaya başlıyordum, sonra yine vazgeçiyordum. Kısacası iyice kopmuş gitmiştim. Bu sayfaya geri dönmeyecektim. ... Gel gelelim 25 yıllık hayatımın en büyük acısını yaşıyorum. O artık aramızda  değil. Bunu kabullensem bile. Bir şeylerin bitmiş olmasını kabul edemiyorum. Demek istediğim anılar,hisler.. hiç yaşanmamış gibi bitmiş olamaz... Bunların yok olmasını kabul edemiyorum. Uzun zamandır konuşmuyor olmamızı kaldıramıyorum. Eksildim. Çok özlüyorum.. Keşkelerim çok fazla. Arkadaşım desem az kalır, yanlış olur biliyorum. Şöyle ifade edebilirim. "Yanındayken şımarık bir kız çocuğu olabiliyordum. Aynı sıraları paylaştık . Hocalardan benim yüzümden az mı eksiler aldı. "Çağrı konuşma" dediklerinde "ben değil Özge konuştu" hiç demedi. Birbirimizle hep uğraştı...