Heranyegane

Yok yok Taşınıyoruz.. İstanbul'un merkezine.. "Sonunda yahu sonunda" diyenleri duyar gibiyim.  5 aydır ha taşındık ha taşınıcağız modundaydık..  Sonunda oldu. 3 gün sonra başka bir pencereden dışarı bakacağım, uyumadan önce başka bir tavanı seyredeceğim. Eee yazılarımı da farklı bir odadan yazacağım. Heyecanlanıyorum nasıl olacak diye. Ama sonunda şahane olacak biliyorum.

Yapımı  :  2015  -  ABD Tür  :  Bilim Kurgu  ,    Dram Süre :  120 Dak. Yönetmen  :  Dean Israelite Oyuncular  :  Sofia Black-D'Elia   ,   Amy Landecker   ,   Ginny Gardner   ,  Sam Lerner   ,   Allen Evangelista Senaryo  :  Jason Pagan   Gezi yazısının arasına dün gece izlediğim filmi sıkıştırmak istiyorum. Hala etkisindeyken sizlerle düşüncelerini hemen paylaşmalıyım.  Öyle abartılacak kadar iyi bir film olmadığını hemen söyleyeyim.   Diğer zaman yolculuğu filmlerinde geçmişe olan yolculuklardan sadece ana karakterler etkilenirken bu filmde tüm dünya etkileniyor. Bu kısmı beni hemen kazandı. Çünkü mantıken de böyle olması gerekiyor. Ayrıca film el kamerası ile çekilmiş ama öyle kafaları sarsmıyor ya da kalitesizliğin dibine vurmuyor. Göze çarpan mantık hataları da yok sadece filmin sonun...

      Bir şarkı var kulaklarımda çalıp duran özellikle şu kısmını tekrar ediyorum "Where is my mind?"   bayılıyorum bu parçaya ba-yı-lı-yo-rum! Buyrun dinleyin... Bir şeyler ile uğraşmaya başlamadan önce müzik listesi oluştururum kendime. Bu liste genelde 3 parçadan oluşur ama parçalar 3 er kez üst üste sıralanır böylelikle listem 9 parçadan oluşur. İşte bazen sadece bu parçayı 9 kez üst üste dinlerim belki daha fazla . Böyle huylarım var benim. Veyahut aynı parçayı sözsüz dinlerim böyle böyle şeyler.. (sevdim mi tam severim demek istiyorum) Aklım nerelerde tam kestiremiyorum fakat nerelerdeydim sizlere yazmak için neden bu kadar geç kaldım ?? Hanımefendiler beyefendiler ben mezun oldum...   Öyle ahım şahım bir mezuniyet olmadı bu ne fakülte birincisiyim ne  bölümde dereceye girdim.  Eee haliyle "ne kadar emek o kadar ekmek" :) Ama Ama kendimi mutlu etmeye yeten bir ortalama ile mezun oldum .. Mezun olur olmaz vali...

Merhaba millet Herkesin mezuniyet töreni yaklaştı hatta oldu bile. Madem blog sayfam var, bir iki ipucu da benden olsun.. Sonuç olarak bu özel günü yıllarca hatırlayacağız ve evimizin vitrininde çerçeveli fotograflarımız yer alacak. Öyleyse çok iyi görünmemiz gerekiyor. Nasıl makyaj yapılmalı? İşte benim kafamı en az 1 haftadır kurcalayan soru budur. Araştırdım, bir kaç video izledim. Denemeler vs. Hala karar verebilmiş değilim ama ne yapmayacağımı biliyorum.. Benim seçtiğim bir kaç görünümü sizinle aşağıda paylaşacağım. Gelelim önemli noktalara; Öncelikle mezuniyet makyajın hiçbir zaman abartılı olmamalı. Hem gözlerini hem dudaklarını öne çıkarmak istiyorsan bunu çok iyi dengelemelisin. Göz makyajında ince bir eye-liner sürüp, mutlaka göz rengine uygun far ile gölgelendirme yapmalısın. Bu fotoğraflarda da gözlerinin daha iyi gözükmesini sağlar. Mezuniyet makyajında aşırı fondöten kullanımından kaçınmalısın. İyi bir bb krem üzerine pudra uygulaması yapabilir ya da ince ...

GERÇEKTEN BAKTIĞINDA VE GERÇEKTEN GÖRDÜĞÜNDE   Eğer bir şeyler tam istediğin gibi gitmemişse veya bir şeyler hala yolunda gitmiyorsa,  -şunu söyle; "Bu işin sonu güzel bir yere varacak, net. "  Hayat kaçırdığın fırsatlara üzülmek için oldukça kısa.. Yeni fırsatlar yakalamak için daha güçlü olman gerekiyor.   Geçmişte hepimiz hatalar yapmadık mı? Belki dönüm noktalarımızı kaçırdık, ellimizin tersiyle o an bilemediğimizden ittirdik ama  bana kalırsa önemli olan  " o hatam sayesinde bunu öğrendim" diyebilmek. Hayat geriye dönüp bakmaları sevmez. Her zaman önüne bakmanı ister.   İşte senin dönüm noktan burada başlar FARKINDALIK ile.   Eğer ki .. yolunda gitmeyen her ne ise ona bir dur diyebilirsen işte o an başlangıç noktan olur.  İsteyip ama gerçekten isteyip başaramayacağınız hiçbir şey olmadığına inanıyorum ben.  "İnsanlar, hayal ettiği her şeye...

Sıvı halinde olmalıydık belki, huzur bulabilmek için. İnsanın kullandığı aleti edevatı, kolaylığı çözümü hep dara düşünce bulduğu önkabulünden yola çıkarak düşünüyorum. İnsan böyledir, dolabın kapağının ses yapmaması için pet şişeyi duvarla dolap kapağı arasına sıkıştırdığı gibi; içindeki insanlar ses yapmasın diye kendini de birinin evine, kalbine sıkıştırıyor olabilir mesela. Sonra büzüşür şişe gibi insan. Evet, sıvı halinde olmalıydık belki, huzur bulabilmek için. Birinin yanında onun şeklini alabilmek için. Ama insan eti sert, kütleli, hacimli.         Öylece oturmuş dinlerken karşındakini tepetaklak olabilirsin ve yine aynı konuma geldiğinde bi kere tepetaklak olmuşsundur artık. -Kulağımı çok fena çınlattı az önce biri. Böyle kopuk kopuk yazmalarım aklımın da kopuk kopuk olmasından bilesiniz. Bir yanım tez savunmasında, bir yanım uygulamalı optimizasyon gibi bela bir derste, bir yanım ...