Herkes bir pazar yazısı yayınlamış. Ritüel gibi olmuş ne güzel.
Ben bu pazarı nasıl değerlendirdim peki? Hoş şimdilik bana her gün pazar ya neyse.
(Ben değil!) Biz bugün kahvaltıda , kahve içerken , akşam yemeğinde insanlıktan bahsettik durduk. İzlediğimiz film de buna tuz biber oldu. Karışık durumlar hakkında karışık konuşmalar yaptık. Ben olayların derinlerine indiğim zaman hemen bozuk plak gibi her cümlenin sonunda anladın mı? anlatabildim mi ? diyorum. Biraz sinir bozucu biliyorum. Bunu yapıyorum çünkü karşımdaki anlattıklarımdan sadece bir kelimesini kaçırırsa olayın büyüsünü kaçıracakmış gibi hissediyorum.
Kaçırmasın, anlasın, anlaşalım, çözelim şu evrenin sırrını istiyorum. Teoriler, teoriler... Bu tür konuşmaların sonunda hep şu sonuca varıyoruz. Çok mu düşünüyoruz, çok mu umursuyoruz. Ne diyorduk biz? Neler oluyor ? Biri bize anlatsa ya!!!
Aklımı tutamadım kafatasımda
uçtu
uçtu!
Benim bugünden anladığım;
*
Bildiğin her şeyi kolaylıkla anlatabilrsin karşındakine. Teoriler olabilir, tarih olabilir, okuduğun kitaplar, izlediğin filmler olabilir.
Ama en zoru kendini anlatabilmektir. Sen cümleler seçersin. İzlediğin kitabı bırak o istediği gibi anlasın ama seni istediği gibi anlarsa olmaz ki. Onun anladığı sen değilsindir o zaman.
Sen sende kalır, o başkası zanneder seni hep.
Ne yazık.
Ancak ben yine her seferinde anladın mı diye sormayayım. Kendimi telkin etmeliyim :)
(Siz sevdiniz mi bu Pazar gününü ? İstanbul biraz soğuktu bugün ama olsun ben sevdim. Chai Tea Latte'i sevdiğim kadar sevdim hem. )
Güzel bir pazar yazisi. Darisi diğer pazarlara:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim :)
YanıtlaSil